Oftewel, laat het universum je maar leiden! Heb vertrouwen dat wanneer je niet meer hoeft te luisteren naar je oude ik, je oude gedragingen en hier geen aandacht meer aan besteed. Je ruimte creëert en deze ook opeist om te gaan leven vanuit je ware essentie, de bron van liefde en overvloed.
Wanneer je een staat van leegte bereikt. Alles zogezegd hebt opgeruimd. De bezem erdoorheen heb gehaald. Weg met alle rotzooi, weg met alles waar je je voorheen achter ging verschuilen of dat vluchtgedrag als afleiding standaard jou reacties was. Kom je in een soort van void terecht. De leegte, de leegte in jezelf. Waar je nu in een soort van oblivion bent beland. Waarin je twee keuzes hebt. Oftewel je gaat terug naar alles wat je ego staat je had aangeleerd jezelf achter te verschuilen. Hetgene wat je al kent wat word geleidt vanuit je ego staat van zijn. Overmatig alcohol drinken, uitgaan, feesten, verslavingen, drugs, gokken, random hook ups, zoals bv one night stands, gamen, relaties, anderen constant willen redden, please gedrag, over je grenzen heen gaan. Overmatig dingen kopen, altijd maar werken, voldoen aan de normen en waarden van anderen mensen. Om zo maar even wat dingen te benoemen. Voel maar even welke van toepassing zijn, en kijk of je zelf eens een lijstje kan maken hiervan als je op dit moment nog niet in deze leegte bent beland, weet dat alles tijd kost. Zo ook om door alle rotzooi heen te werken, zeker als het ontzettend veel is. wees geduldig en vooral lief voor jezelf. Je hebt namelijk geen vat op hoe en wat of wanneer. En dit zal alleen gebeuren wanneer je er zelf klaar voor bent. Als jij helemaal ready bent om voorgoed afscheid te nemen van zogezegd je oude ik, dan gebeurd dit ook. En dan pas ben je ook sterk genoeg om het te kunnen weerstaan om niet weer terug te vallen in oude patronen.
Wat nu als alles ineens tot een stilstand komt, je komt in een soort van eenzaamheid met jezelf. Nogal verwarrend als je altijd zolang op de vlucht bent geweest, altijd maar meteen weer jezelf ging storten op andere dingen, zodat je maar niet geconfronteerd hoefden te worden met deze verschrikkelijke leegte die je keer op keer weer opnieuw voelden. Je meteen weer ging opvullen met externe factors van buitenaf. Om zo vervolgens weer het hele liedje van vooraf aan af te spelen op repeat..
Telkens weer bevond je je daardoor in een staat van ongenoegen, was je nooit voldaan. En was de voldoening die je in jezelf voelden ver te zoeken. Je was eerlijk gezegd gewoon doodongelukkig dat je niet leefden vanuit een staat van liefde. Maar je leefden in de duisternis van je eigen pijn.
Als je eenmaal al je oude pijn als het ware gaat opruimen, dan kom je er pas achter dat je eigenlijk helemaal nooit in balans was met jezelf en daarom ook geen rust, vrede of ontspanning voelden. En dat je om die reden werd geplaagd door angsten, gedachtes, depressie, ptss, dwangneuroses, paniek aanvallen etc. Je had constant allerlei lichamelijke klachten.
Die je zelf ook in stand hield, want ja die duisternis waar je al zolang leefden was eigenlijk je comfort zone geworden. Waarin je op de automatische piloot stond. En je lichaam constant aan het meesleuren was, van wat er in je hoofd en gevoel eigenlijk al die tijd al duidelijk was. Maar je het zelf zogezegd negeerden.
Het zijn allemaal dingen die jij energetisch in je lichaam vast hield, doordat jij niet in overgave kon komen met jezelf. Niet los kon laten aan datgene wat zo overduidelijk nodig was. Alle pijn doorvoelen, alle stukken doorlopen van je het eerst trauma van je innerlijk kind tot terug naar het trauma wat bv je lichaam heeft opgeslagen bij de geboorte toen je nog maar een baby was.
Want wanneer je een leven leidt uit een staat van ongenoegen, negatieve gedachtes, pijn, verdriet, gaat op en geven moment jouw hart en ziel schreeuwen. Schreeuwend vanuit de duisternis om gered te worden.
En dan ben jij de aangewezen persoon, die jezelf uit de duisternis mag gaan verwijderen. Die ervoor kiest om naar het licht toe te gaan. Niet voor even, niet om even een kijkje te gaan nemen. Nee om nu eens echt ervoor te kiezen om dat licht te gebruiken als een tool om een nieuw leven voor jezelf te creëren.
Waarin je eindelijk na al die tijd bevrijdt bent van al je innerlijke demonen. En de deur voorgoed sluit!
En nu ineens krijg je de mogelijkheid om niet meer terug te hoeven stappen in jouw ego staat. Want doordat jij als het ware al jouw duistere kanten hebt geconfronteerd,doorvoeld, en erdoor heen hebt gewerkt. Heb je als het ware een boek dicht geslagen. en kan jij een nieuw verhaal gaan schrijven. In een totaal ander boek. in de leegte laat ik alles achter me en kan ik opnieuw gaan creëren aan hoe ik alleen kan en mag zijn, hoe ik tijd alleen kan doorbrengen met dit onbekende gevoel. Wat me soms ook nog wel heel veel verwarring geeft en waar voorheen ook echt zo ontzettend veel angst bij kwam kijken. Maar de angst is niet meer, en voor het eerst in mijn leven kan ik zeggen dat ik niet meer bang ben voor het onbekende. Maar mijn voeten stap voor stap heel graag die richting uit willen gaan bewegen. In verbinding met wie ik ben, en door de ruimte in te nemen hierin die ik nodig heb.
Ik begin nu ook te beseffen dat dit een ultiem cadeau is om eens echt te gaan uitzoeken waar je dan wel die zogezegde leegte mee kan opvullen in jezelf.
Ik heb in ieder geval nu 1 ding geleerd op de harde wijze, en dat is dat je dit niet kan laten afhangen van externe factoren. Want daar zul je het nooit maar dan ook nooit vinden. Het zijn slechts afleidingen van wat ons echte verlangen echt is. En daarmee verbinding maken kan pas plaats vinden als je eerst ook daadwerkelijk ruimte hebt gemaakt door zogezegd je systeem en trauma's op te ruimen.
Hoe kan ik mezelf meer compleet voelen met wie ik ben?
Hoe realiseer ik dit voor mezelf?
Waar word mijn ziel nu echt gelukkig van?
Zelfliefde voor je hele zijn, acceptatie van alles en iedereen om je heen. Ook van de mensen die nog in hun eigen pijn stukken zitten. En dit niet op jou projecteren om je pijn te doen. Maar simpelweg omdat jij dit in hun triggert, wil niet zeggen dat jij het fout doet of dat dat degene dan constant sorry moet zeggen. Er zijn fouten of niks is verkeerd. jij hebt er geen schuld aan dat jou pijn word getriggerd als de ander iets in jou spiegelt. Het is simpelweg gewoon op dat moment nog de onmacht om hier anders op te kunnen reageren. Terwijl je dit diep van binnen wel wil, want jij wil de ander geen pijn doen. Maar doordat jouw eigen pijn stuk zo op de voorgrond staat zal je ervoor zorgen dat je anderen ook juist heel erg ver van je af duwt, je duwt anderen die je een helpende hand willen bieden zo ver van je af. Dat de ander gaat twijfelen, en dat triggert dan weer in hun zelf een pijnpunt of oude wond. In plaatst van elkaar te wijzen op de wond, de trigger, de pijn. Stel degene gerust en dat het niet erg is, maar dat je van degene houdt en dat het je pijn doet dan degene zich zo voelt. Maar neem de afstand om dit niet, luister goed om dit niet persoonlijk tot je te gaan nemen. Wanneer je vanuit liefde kan kijken naar de ander. Zal de ander uiteindelijk met liefde naar zichzelf kunnen gaan kijken. Soms moeten we daarvoor ook afstand nemen, deze persoon even zijn proces laten doorlopen.
In de stilte, en in de leegte met jezelf. Daar liggen alle mogelijkheden om tot inzichten te komen. Om weer terug te keren naar een staat van liefdevol zijn voor jezelf en anderen om je heen.
Alles wat je bent en nog kan en mag worden. Mogelijkheden zoeken waarbij je niet meer terug hoeft te vallen in je angstige staat van zijn.
Maar in jouw kracht, je innerlijke wijsheid. En vooral ook in volle overgave mag vertrouwen dat alles goed komt
Heel veel liefde, ❤️
Licht en kracht ✨
Marissa
コメント