Mag ik mezelf nu eindelijk kleine beetjes gaan geven van de waardering die ook echt verdien.
Compleet in overgave voel ik dat het mijn missie is om het mezelf nu te gunnen dat ik gezien mag worden. Wauw wat een bijzonder gevoel is dit. Een emotionele rollercoaster om hulp te aanvaarden en dat ik niet alleen mijn hand heb uitgestoken naar mezelf, maar naar alle delen die ik nog niet had geheeld. Het is ook een heel spiritueel pad. Wat ik graag wil delen, en niet iedereen zal zich hierin herkennen. Maar de reis naar binnen, de reis om jezelf onder ogen te komen is denk ik de zwaarste maar mooiste en meest belovende die je ooit zal maken. Waarin je terug keert naar compleet zijn met alles wie je bent, met wie je was en ooit bent geweest. Als in een duistere nacht waarvan je dacht dat deze nooit echt zou overgaan, waarin je altijd bang zou blijven zijn en het altijd ergens om een hoekje je zou blijven achtervolgen. Als in dat het elke keer om de hoek kwam kijken als jij weer ergens werd getriggerd of geraakt werd, en je dan weer opnieuw al je pijn voelden als een mes steek dat je wond weer opnieuw open ging.
Wat als er toch een manier is dat jij hier echt wel uit kan komen, dat er zoveel moois voor jou in de toekomst ligt. Waarin jij niet meer je verleden projecteert op een ander, en dat je dan pas echt ook kan zien en voelen dat je verleden niet je heden hoeft de zijn. Wauw! Voel jij hem ook binnenkomen?
Want wie ben ik dan? Is dat nooit een vraag die jou bezig hield? Dat je dacht en aan jezelf de vragen stelden wat voor doel je had hier op aarde. Waarom je alle rottigheid meemaakten die je in je leven al had doorlopen. Waarom alles uitliep op niks. Waarom ging het altijd toch mis. Waarom had je zoveel pijn en verdriet te doorstaan. Zoveel lessen re leren die maar nooit leken te stoppen?
Waarom voelden jij jezelf altijd een slachtoffer van alles wat je overkwam? Waarom zei je zelf nooit eens oké genoeg! Het is nu echt genoeg! De beker is vol het water stroomt erover heen en ik heb een lege emmer nodig om opnieuw te beginnen. Een schone lei waarin ik mezelf opnieuw kan gaan laten zien dat ik niet raar ben, anders ben, het niet verdien.
Maar dat ik het wel verdien, dat ik juist degene ben die het zo ontzettend verdien!
En dat geld voor iedereen! Iedereen heeft het recht om voor zichzelf opnieuw te beginnen. Om terug te keren naar de wondere wereld van jouw innerlijk kind. Die ook echt de magie kon zien in dagdromen, die geloofden in sprookjes en in worden van een Princess of een superheld. Die kon vliegen, en de wereld een betere plek maakten. Waarin je zand kastelen bouwden en droomden over ballerina worden of kunstschaatsster. Profvoetballer of gek was van alles onderzoeken in een laboratorium.
Waarin je de natuur in ging en verwonderd raakten door de gekleurden bladeren, en op zoek ging naar lieveheersbeestjes en wandelden takjes. En deze meeneem naar huis toe. En samen met je opa en oma naar de kinderboerderij ging. En je gewoon je fantasie de vrije loop mocht laten gaan.
Zonder dat je hoefden na te denken wat anderen daar van zouden vinden. Geen oordelen, geen faalangst, en vooral ook geen druk om te zijn wat er van je verwacht werd. Je kon gewoon even volledig jezelf zijn.
Laten we even contact maken met ons klein ik, en laten we samen even voelen wat ons zo bijzonder maakten. Waar zijn we het contact verloren?
Wat het dan ook was voor jou, weet dat je altijd als volwassenen kan praten met dit deel van jezelf.
Weet dat ook als jij soms nog in je kind pijn stukken schiet, zoals onmacht verdriet, verloren dromen of woede. Dat jij nu de volwassen persoon bent met veel meer kennis dan jij zelf denkt. En een arm om je eigen schouder kan slaan, en kan zeggen kom op! Jij kan dit!
Zonder dat jij jezelf hierin hoeft te veroordelen, met woorden zoals ik heb gefaald, ik doe het niet goed genoeg. Ik voldoe niet aan de norm. Ik moet het anders doen. Ik moet dit werk doen want dan verdien ik geld, ik kan mezelf niet veroorloven om het anders te doen. Want dan denken ze dat ik opgeef en dan ben ik zwak.
Jij bent zo ontzettend sterk! Vergeet dat nooit! Leef jouw eigen leven, schrijf jouw verhaal het is toch jouw leven en niet dat van iemand anders?
Je hoeft helemaal niet na te denken wat anderen daar van vinden. Geen oordelen, geen faalangst, en vooral ook geen druk om te zijn wat er van je verwacht word. Je mag gewoon even volledig jezelf zijn.
Geef jezelf die wel verdiende knuffel, koop een knuffelbeest om mee te knuffelen in bed. Ga eens spelen in het leven zoals je dat deed als toen je nog kind was.
En ga eens na wat waren jouw echte dromen?
Ze zijn er nog steeds, en ondanks alle hectiek en de snelheid en sociale druk. Raast het leven soms aan je voorbij.
Mag ook jij soms even terugkeren naar wat voor jou het allerbelangrijkste is!
En dat ben jij zelf!
Want wat als jij jezelf nooit meer
Schuldig hoeft te voelen.
Deze last van je af gooit.
En het leven gewoon neemt
zoals het komt.
Ach lieverd, neem het allemaal maar tot je met een korreltje zout.
En dans maar even zonder spijt.
Want hoe meer jij jezelf wil bewijzen.
Des te meer je dat gene
zult kwijt raken wat jou JIJ maakt.
Het gaat erom dat jij gaat zien in welk licht jij straalt, zelfs als de schaduwen overheersen.
Weet dat ook deze weer zullen verdwijnen als je durft om de stap te nemen om uit je eigen schaduw te stappen. Jij hield jezelf al die tijd tegen om jezelf te laten zien.
Jij bent liefde!
En de liefde dat ben jij! ✨🙏🏻♥️
Non, je ne regrette
Liefs,
Marissa
Comments