Safe place-
De plek waar jij je veilig voelt in jezelf, om thuis te komen bij wie je bent. zonder enige vorm van pleasen of vermijdend gedrag.
Een nieuwe kans,
Om jezelf te hervinden
Is om jezelf te verbinden
Met onvoorwaardelijke liefde.
De liefde die je vind voor jezelf,
zal je de mogelijkheid geven om weer meer rust te vinden in je leven.
Daar waar je overtuigingen richting jezelf loslaat, en weer gaat handelen vanuit wie je echt bent. Waar je herkent vanuit welke patronen je keuzes maakt, en juist daar leert los te laten waar jij jezelf limieten oplegt. Daar zal uiteindelijk ook ruimte komen om jezelf weer meer open te verbinden met je datgene waar je naar verlangt. Het is een kwestie van tijd, en ook daar zal je gaan zien dat als de liefde groeit in jezelf. Acceptatie en heling als vanzelf zullen gaan, en je zal gaan waarderen dat je elke dag opnieuw kiest voor een toekomst waarin je liefdevol met jezelf omgaat. En word jouw lichaam, geest en ziel weer een plek van veilig thuis komen in jezelf. Daar waar je gewoon jezelf accepteert om wie je echt bent.
Het kan soms best een uitdaging zijn als we nog niet helemaal weten welke richting we op gaan, welk pad te bewandelen als het gaat om verbindingen leggen in welke vorm dan ook. Maar vooral het stukje intimiteit kan confronterend zijn, een romantische klik, iemand die je toelaat in jouw veilige circeltje.
Je kan geconfronteerd raken met je eigen onzekerheden en triggers. En dat geeft je soms het gevoel dat je wordt terug gesmeten naar wat echt belangrijk is.
Het belangrijkste gedeelte is het zien wat van jou is en de ander. En niet er vanuit gaan dat we meteen alles perfect hoeven doen. Soms dan is het nu eenmaal zo dat we weer even terug mogen komen bij onszelf.
Reflecteren op voorgaande situaties en wat je daar van hebt geleerd.
Deze keer wil ik het graag hebben over connecties aangaan, welke emoties komen hier bij kijken, en hoe doen we dit als we nog niet weten hoever we in ons eigen helingsproces staan.
Welke vormen van connecties durven we binnen te laten, en te laten leiden door overgave.
Waarin voelen we ons goed, en weten we dat kwetsbaarheid geen garantie is, maar wel nodig om weer in staat zijn om te voelen wat het teweeg brengt in je lichaam?
Het is van belang dat jijzelf gaat zien wanneer iets goed voelt. Dus gezond is voor jouw mentale staat van zijn. Wanneer durf je juist wel de stap te zetten om buiten je eigen comfort zone jezelf de kans te geven om het anders te doen dan hoe je dit voorheen deed?
De manier waarop we hier mee om gaan is niet altijd makkelijk, hier komt een stukje afwijzing, teleurstelling of emotie bij kijken waarin we soms de angst ervaren die ons voorheen pijn heeft gedaan.
Hoe kunnen we met een vernieuwde blik ergens naar kijken, als we terug om blijven kijken wat er mogenlijk fout is gegaan?
We zijn ergens ons hart gaan beschermen richting de buitenwereld. Een muurtje is opgebouwd en het is aan jou de keuze deze uiteindelijk weer af te breken. Maar ergens voel je de weerstand om dit volledig te doen, want ik denk dat we als mensen ook snel geneigd zijn om bepaalde dingen juist te vermijden die ons confronteren met wat we niet onder ogen willen komen.
If we don't take a chance, we will never know how we truly feel about it.
Jezelf open en eerlijk op stellen, is iets waarbij innerlijke kracht komt kijken. De mogelijkheid om jezelf kwetsbaar op te stellen is eng en niet altijd vanzelfsprekend.
We zijn zo gewend geraakt aan de verhalen die we ons hoofd vertellen, ons verleden wat ons heeft geleerd terughoudend te zijn. Of gewoon onze eigen onzekerheden die een rol spelen hierin. Wat als ik nu die verbinding aanga, of wat als ik weer opnieuw de pijn voel ervan?
Meerde deels gaan we onszelf ook naar beneden halen, als in dat we nog niet volledig ervan zijn overtuigd dat we genoeg hebben geleerd, genoeg zijn geheeld of genoeg van ons zelf houden om een nieuwe verbinding aan te gaan met bv een intieme partner.
Daten hoe doe je dat dan?
Dit is voor iedereen anders natuurlijk, je moet weten welke valkuilen je voorheen door de vingers zag. En dat gaat vooral over jezelf, en waar jij voorheen misschien niet goed zag wat echt belangrijk was. Het is een kwestie van de tijd nemen om tijdens het daten ook meer over jezelf te leren. Zonder dat je te snel conclusies trekt, maar wel eerlijk bent richting de ander.
Ik denk dat we als mens ergens allemaal naast het gevoel van thuis komen in ons zelf, ook verbondenheid willen vinden voelen met bijvoorbeeld een partner. En dit staat los van het feit dat we gelukkig zijn met wie we zijn, en hoe ons leven eruit zou moeten zien. we leggen onszelf limieten op om vrij te bewegen en zijn vaak nog te streng.
Want wat hebben we nu eigenlijk echt te bewijzen?
Het antwoord daarop ligt vaak niet bij hoe we onszelf profileren, maar hoe we denken dat de ander ons ziet.
Want hoe authentiek zijn we nu echt als het gaat om echt ons ware karakter te laten doorschijnen? Hoe kunnen we ervan uit gaan dat we echt gezien mogen worden?
Als je ervoor zorgt dat jij jezelf in een nieuw daglicht ziet, zal dit ook worden opgemerkt door de mensen om je heen. En soms dan komen we ook hierin juist wat minder leuke dingen tegen. Twijfels steken de kop op, en de kunst om het dan van een afstandje te bekijken is nodig om dicht bij je eigen proces te kunnen blijven.
Mijn gevoel hierin word ook wel op de proef gesteld merk ik, het wisselt elkaar sterk af. Het ene moment dan lijkt het alsof ik heb geleerd heb om prima te zijn met het feit dat ik nu alleen loop op dit pad. Soms dan verlang ik sterk naar meer verbondenheid, en soms dan trek ik me terug in mijn schulp.
Het idee dat je iemand toelaat in je circeltje, kan namelijk weer ervoor zorgen dat je word geconfronteerd met oude pijnlijke stukken.
Maar hoe kan je volledig helen als je geen risico's durft te nemen?
Het is de circle of life dat we constant verschillende processen zullen doorlopen. We staan eigenlijk nooit stil, en door onderweg te durven leren van onze gemaakten fouten. Is het eigenlijk helemaal niet als goed of fout te bestempelen.
We can simply just assume that we are not ready for the jump, or we can just jump right?
Wat ik hiermee bedoel te zeggen is dat we niet bang hoeven te zijn om een sprong te wagen in de diepte, om te ontdekken hoever we inmiddels zijn in ons proces van heling word vanzelf duidelijk. En hierin hoeven we niet bang te zijn dat alweer dezelfde keuzes zullen maken dan hoe we dit voorheen deden.
Voorheen was daten voor mij als iets waarin ik op zoek was naar een opvulling vanuit een leegte die ik voelden in mezelf. Ik koos dus vaak voor de verkeerde partner vanuit een staat van zijn waarin ik van buitenaf op zoek was naar geluk of liefde.
Langzaam aan is dit aan het shiften geweest de afgelopen maanden. En ben ik me steeds meer bewust geworden hoe ik het geluk in mezelf creër. Door gelukkig te zijn met wie ik ben. Actief tijd door te brengen alleen met mijn gedachtes. En me meer te focussen op de heelheid binnen mezelf te vinden.
Er gingen nieuwe deuren open, en ik begon steeds meer te begrijpen waarom dit ook nodig was om te mogen ervaren. Dat ik eindelijk te voelen kreeg dat wanneer je voldoening vind ik jezelf, het daar ook begind. En dat je je eigen gezelschap weer gaat waarderen op die manier. Zodat je daarbij eigenlijk niet eens een ander nodig hebt om dit te ervaren. Voor het eerst in mijn gehele leven heb ik dit gevoel mogen ervaren, en dat is best bijzonder als je altijd een onveilige hechting hebt ervaren binnen jezelf en richting anderen.
Het was voor mij altijd een uitdaging om alleen te zijn, en daar waar ik snakten naar gezien en gehoord worden is het nu omgedraaid naar mezelf dit te geven. En ben ik bewust dat eenzaamheid slechts een gevoel is wat word gecreëerd door afzondering van jezelf en door jezelf niet te accepteren.
Ondanks alle mooie ervaringen, blijf je natuurlijk ook gewoon mens.
Een mens die ook behoefte heeft aan verbinding met eventueel een wederhelft. Iemand die je geen opvulling geeft maar een aanvulling is.
Want het is toch ook gewoon ontzettend mooi om hier enigzins voor open te mogen staan?
Zolang je denk ik dicht blijft bij jezelf, kan je nooit meer degene verliezen die nu zo ontzettend is gegroeid. Want je wortels staan inmiddels enorm stevig in de grond omtrend weten wat jij hebt geleerd hierin.
Dus ga jij de verbinding met jezelf aan? En durf je hierbij ook open te staan voor nieuwe connecties?
Durf jij deze mooie verbintenissen te zien als een mogelijkheid om nog verder te groeien als mens? En weer meer nieuwe inzichten te krijgen.
Want soms overkomen ons nu eenmaal dingen die we van te voren niet hadden verwacht, lopen er mensen ons leven in die ons verassen en waarmee we zogezegd een bepaalde connectie voelen die ons weer even doet beseffen dat het ook gewoon ontzettend fijn kan en mag zijn om niet alles alleen te hoeven doen.
Dus sluit nooit iets uit, en probeer met een verruimde blik jezelf toe te laten om gewoon te ervaren, te leren en te mogen voelen.
We zijn hier niet om onszelf te niet te doen, of om constant in een staat van alleen zijn te zijn.
Want ook in verbinding durven stappen, is een cruciaal stuk van zelf ontdekking.
Sta open voor verbinding met de juiste mensen, degene waar we weer iets nieuws van mogen en kunnen leren.
Take it as an opportunity to learn more about who you are.
En ben niet bang om soms ook hierin jezelf te laten zien. Wie je bent en voor je voor staat.
Eerlijkheid duurd het langste , en vooral eerlijk durven zijn naar jezelf en de ander. Want dan durf je ook open te staan voor authentieke connecties.
Durf dus jezelf beschikbaar te stellen, zonder dat jezelf tekort doet.
Liefs,
Marissa
Comments